"Δεν μπορεί κανείς να μελετήσει την θαυμάσια ηλεκτρομαγνητική θεωρία του φωτός του Μάξουελ, χωρίς να έχει το συναίσθημα ότι, μια ειδική ζωή και μια ειδική διάνοια βρίσκονται μέσα στους μαθηματικούς τύπους, σαν να είναι πιο έξυπνοι από μας, ακόμα, περισσότερο κι από τον εφευρέτη τους." Η. HERTZΑπό την μακρινή αρχαιότητα ο άνθρωπος προσπάθησε να ανακαλύψει το μυστήριο της ύπαρξης. Μέσα απ'την έκπληξη που προκαλεί το σύμπαν και ο εσωτερικός του μικρόκοσμος, ο άνθρωπος προσπαθεί να βρει το κλειδί που εξηγεί το μυστήριο, να βρει το κέντρο όπου ενώνονται το άπειρο και το ιερό σημείο γνώσης. Είτε μέσα στον ίδιο τον άνθρωπο, είτε μέσα στην ίδια την καρδιά του κέντρου του γαλαξία, ο ανθρώπινος νους προσπαθεί να κατακτήσει και να ξεπεράσει τους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου, της θέσης και της ροής, για να αποκαλύψει το μυστήριο του Οντος.
Φιλοσοφίες, θρησκείες, εσωτερισμός, επιστήμες διάφορες έχουν εξερευνήσει τους δρόμους προς τα μέσα και προς τα έξω. Όμως, από παλιά, υπάρχει ένα κοινό σημείο που τουλάχιστον πλησιάζει, αν δεν είναι, την καρδιά του μυστηρίου: ο Αριθμός, παντού και πάντα ο αριθμός. Θρησκείες, φιλοσοφίες, επιστήμες, άνθρωποι και άστρα, κρύσταλλα και γαλαξίες, άτομα και
ήλιοι βυθίζονται στον αριθμό. Ο Πυθαγόρας, ο ιερέας των αριθμών στη Δύση, υπήρξε μόνο ο εκλαϊκευτής μιας αρχαίας σοφίας, που έκρυβε τα μυστικά της στους ναούς των αρχαίων πολιτισμών, των οποίων μόνο τα ίχνη γνωρίζουμε. Ας μην υποτιμούμε τίποτα. Οποιος υποτιμά, κλείνει την πόρτα στην γνώση. Ας αναζητούμε. Ακόμα και μέσα σ'έναν κόκκο άμμου κρύβονται ολόκληροι κόσμοι. Υπάρχουν αναλογίες και μαθηματικές αρμονίες που ρυθμίζουν το σύμπαν, από το απειροστό ως το άπειρο, από τα ατομικά υποσωματίδια ως τους γαλαξίες. Αυτές οι αναλογικές σχέσεις, φτιαγμένες με μαθηματική ομορφιά, δεν μπορεί να είναι καρπός της τύχης αλλά, αντίθετα, μιας παγκόσμιας υπερ-διάνοιας που λειτουργεί μέσα από τους αριθμούς. Το σύμπαν δεν παίζει ζάρια, δεν είναι τυχαίο. Υπάρχει Κάτι σαν διάνοια που το έχει φτιάξει, που το έχει σκεφτεί με βάση μαθηματικές ιδέες, που ακόμα κι ο πιο ευφυής μαθηματικός δεν θα μπορούσε να συλλάβει. Αυτόν τον συμπαντικό αρχιτέκτονα τον έλεγαν στα παλιά χρόνια θεό, πρώτη αιτία, πνεύμα του κόσμου κ.α. Αλλά, πέρα από τα διάφορα ονόματα, το βέβαιο είναι πως κάτι υπάρχει, που οργανώνει φοβερά έξυπνα και όμορφα την ύλη και δεν είναι ούτε η τύχη, ούτε η ίδια η ύλη, αλλά μια αόρατη διάνοια που βρίσκεται πέρα από την επιφάνεια των πραγμάτων. Είναι αόρατη, άυλη, δηλαδή πνευματική, αλλά τα ίχνη της φαίνονται, όταν έχει κανείς τα μάτια του ανοιχτά και ψάχνει με πραγματική εσωτερική ελευθερία…
Ο Πλάτωνας μας μίλησε για τα κανονικά στερεά, σαν κλειδιά της δομής του κόσμου. Για τους αρχαίους φιλοσόφους, τα λεγόμενα "παιχνίδια του Διόνυσου", δηλαδή τα πλατωνικά στερεά, έκρυβαν τα μυστήρια της δημιουργίας. Και αυτό δεν είναι φαντασία γέρων τρελών. Ας δούμε ένα παράδειγμα. Ο χαρακτηριστικός αριθμός των ιδιοτήτων του οκτάεδρου είναι 108, ο σημαντικός αριθμός του εικοσάεδρου είναι 1728. Αν προσθέσουμε τους δύο αυτούς αριθμούς, έχουμε το 1836. Τι είναι όμως το 1836;Είναι η σχέση μεταξύ της μάζας του πρωτονίου κι αυτής του ηλεκτρονίου! Δηλαδή, αυτή η σχέση μεταξύ του αρνητικού και του θετικού ηλεκτρισμού (ο αρνητικός εμφανίζεται σαν ηλεκτρόνιο και ο θετικός σαν πρωτόνιο) που είναι ένα από τα κλειδιά της δομής του σύμπαντος, βρίσκεται κρυμμένη στις αναλογίες των δύο αυτών πλατωνικών στερεών! Μήπως οι γεωμετρικές μορφές κρύβουν τα κλειδιά του μυστηρίου του σύμπαντος; Πού είναι, λοιπόν, οι άχρηστες φαντασίες των αρχαίων φιλοσόφων; Ο δρ. Ιρβιν Γκουντ του πανεπιστημίου του Princeton των Η.Π.Α. έχει ανακαλύψει ότι οι αριθμοί, οι χαρακτηριστικοί των μαζών των υποσωματιδίων του ατόμου, ρυθμίζονται από μια απλή μαθηματική αναλογία…
Το τετράεδρο (σχήμα πυραμίδας), το εξάεδρο (κύβος), το οχτάεδρο (διπλή πυραμίδα), το δωδεκάεδρο και το εικοσάεδρο, είναι γνωστά σαν τα "Πλατωνικά Σχήματα".
Οι αρχαίοι Έλληνες και συγκεκριμένα ο Πυθαγόρας και οι πιστοί του, μελετούσαν τα σχήματα αυτά σε κρυστάλλους που έβρισκαν τότε (π.χ. πυριτίο, αλάτι), δίνοντας στα μαθηματικά την θεμελιώδη τους βάση.
Η μελέτη της σχέσεως γωνιών και των πλευρών κάθε σχήματος, κρύβει μέσα της, τους περισσότερους νόμους της γεωμετρίας. Tα πέντε πλατωνικά σχήματα, έχουν το κάθε ένα, ίσες μοίρες σε όλες τους τις γωνίες και το ίδιο μήκος πλευράς σε κάθε μια απο τις επιφάνειες τους - τα χαρακτηρίζει λοιπόν η συμμετρία.
Αργότερα, στην εποχή της αναγέννησης τα σχήματα αυτά αποτέλεσαν βάση σε έρευνες του Leonardo Da Vinci, του Αlbrecht Duerer, αλλά και του πρωτοπόρου της αστρονομίας J.Kepler.
Στη σημερινή εποχή, ακόμα και η επιστήμη της βιολογίας ανακαλύπτει σχηματισμούς κυτάρρων στο σώμα μας τα οποία ακολουθούν τους κανόνες συμμετρίας των πλατωνικών σχημάτων.
α) το τετράεδρο (σχήμα πυραμίδας),
β) το εξάεδρο (κύβος),
γ) το οχτάεδρο (διπλή πυραμίδα),
δ) το δωδεκάεδρο και
ε) το εικοσάεδρο
Εδώ βλέπουμε τον κρύσταλλο του μόλυβδου
http://www.parents.gr/events/a52
http://www.nea-acropoli.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=229:2008-03-24-17-03-45&catid=66:2008-03-23-17-34-14&Itemid=97
Φιλοσοφίες, θρησκείες, εσωτερισμός, επιστήμες διάφορες έχουν εξερευνήσει τους δρόμους προς τα μέσα και προς τα έξω. Όμως, από παλιά, υπάρχει ένα κοινό σημείο που τουλάχιστον πλησιάζει, αν δεν είναι, την καρδιά του μυστηρίου: ο Αριθμός, παντού και πάντα ο αριθμός. Θρησκείες, φιλοσοφίες, επιστήμες, άνθρωποι και άστρα, κρύσταλλα και γαλαξίες, άτομα και
ήλιοι βυθίζονται στον αριθμό. Ο Πυθαγόρας, ο ιερέας των αριθμών στη Δύση, υπήρξε μόνο ο εκλαϊκευτής μιας αρχαίας σοφίας, που έκρυβε τα μυστικά της στους ναούς των αρχαίων πολιτισμών, των οποίων μόνο τα ίχνη γνωρίζουμε. Ας μην υποτιμούμε τίποτα. Οποιος υποτιμά, κλείνει την πόρτα στην γνώση. Ας αναζητούμε. Ακόμα και μέσα σ'έναν κόκκο άμμου κρύβονται ολόκληροι κόσμοι. Υπάρχουν αναλογίες και μαθηματικές αρμονίες που ρυθμίζουν το σύμπαν, από το απειροστό ως το άπειρο, από τα ατομικά υποσωματίδια ως τους γαλαξίες. Αυτές οι αναλογικές σχέσεις, φτιαγμένες με μαθηματική ομορφιά, δεν μπορεί να είναι καρπός της τύχης αλλά, αντίθετα, μιας παγκόσμιας υπερ-διάνοιας που λειτουργεί μέσα από τους αριθμούς. Το σύμπαν δεν παίζει ζάρια, δεν είναι τυχαίο. Υπάρχει Κάτι σαν διάνοια που το έχει φτιάξει, που το έχει σκεφτεί με βάση μαθηματικές ιδέες, που ακόμα κι ο πιο ευφυής μαθηματικός δεν θα μπορούσε να συλλάβει. Αυτόν τον συμπαντικό αρχιτέκτονα τον έλεγαν στα παλιά χρόνια θεό, πρώτη αιτία, πνεύμα του κόσμου κ.α. Αλλά, πέρα από τα διάφορα ονόματα, το βέβαιο είναι πως κάτι υπάρχει, που οργανώνει φοβερά έξυπνα και όμορφα την ύλη και δεν είναι ούτε η τύχη, ούτε η ίδια η ύλη, αλλά μια αόρατη διάνοια που βρίσκεται πέρα από την επιφάνεια των πραγμάτων. Είναι αόρατη, άυλη, δηλαδή πνευματική, αλλά τα ίχνη της φαίνονται, όταν έχει κανείς τα μάτια του ανοιχτά και ψάχνει με πραγματική εσωτερική ελευθερία…
Ο Πλάτωνας μας μίλησε για τα κανονικά στερεά, σαν κλειδιά της δομής του κόσμου. Για τους αρχαίους φιλοσόφους, τα λεγόμενα "παιχνίδια του Διόνυσου", δηλαδή τα πλατωνικά στερεά, έκρυβαν τα μυστήρια της δημιουργίας. Και αυτό δεν είναι φαντασία γέρων τρελών. Ας δούμε ένα παράδειγμα. Ο χαρακτηριστικός αριθμός των ιδιοτήτων του οκτάεδρου είναι 108, ο σημαντικός αριθμός του εικοσάεδρου είναι 1728. Αν προσθέσουμε τους δύο αυτούς αριθμούς, έχουμε το 1836. Τι είναι όμως το 1836;Είναι η σχέση μεταξύ της μάζας του πρωτονίου κι αυτής του ηλεκτρονίου! Δηλαδή, αυτή η σχέση μεταξύ του αρνητικού και του θετικού ηλεκτρισμού (ο αρνητικός εμφανίζεται σαν ηλεκτρόνιο και ο θετικός σαν πρωτόνιο) που είναι ένα από τα κλειδιά της δομής του σύμπαντος, βρίσκεται κρυμμένη στις αναλογίες των δύο αυτών πλατωνικών στερεών! Μήπως οι γεωμετρικές μορφές κρύβουν τα κλειδιά του μυστηρίου του σύμπαντος; Πού είναι, λοιπόν, οι άχρηστες φαντασίες των αρχαίων φιλοσόφων; Ο δρ. Ιρβιν Γκουντ του πανεπιστημίου του Princeton των Η.Π.Α. έχει ανακαλύψει ότι οι αριθμοί, οι χαρακτηριστικοί των μαζών των υποσωματιδίων του ατόμου, ρυθμίζονται από μια απλή μαθηματική αναλογία…
Το τετράεδρο (σχήμα πυραμίδας), το εξάεδρο (κύβος), το οχτάεδρο (διπλή πυραμίδα), το δωδεκάεδρο και το εικοσάεδρο, είναι γνωστά σαν τα "Πλατωνικά Σχήματα".
Οι αρχαίοι Έλληνες και συγκεκριμένα ο Πυθαγόρας και οι πιστοί του, μελετούσαν τα σχήματα αυτά σε κρυστάλλους που έβρισκαν τότε (π.χ. πυριτίο, αλάτι), δίνοντας στα μαθηματικά την θεμελιώδη τους βάση.
Η μελέτη της σχέσεως γωνιών και των πλευρών κάθε σχήματος, κρύβει μέσα της, τους περισσότερους νόμους της γεωμετρίας. Tα πέντε πλατωνικά σχήματα, έχουν το κάθε ένα, ίσες μοίρες σε όλες τους τις γωνίες και το ίδιο μήκος πλευράς σε κάθε μια απο τις επιφάνειες τους - τα χαρακτηρίζει λοιπόν η συμμετρία.
Αργότερα, στην εποχή της αναγέννησης τα σχήματα αυτά αποτέλεσαν βάση σε έρευνες του Leonardo Da Vinci, του Αlbrecht Duerer, αλλά και του πρωτοπόρου της αστρονομίας J.Kepler.
Στη σημερινή εποχή, ακόμα και η επιστήμη της βιολογίας ανακαλύπτει σχηματισμούς κυτάρρων στο σώμα μας τα οποία ακολουθούν τους κανόνες συμμετρίας των πλατωνικών σχημάτων.
α) το τετράεδρο (σχήμα πυραμίδας),
β) το εξάεδρο (κύβος),
γ) το οχτάεδρο (διπλή πυραμίδα),
δ) το δωδεκάεδρο και
ε) το εικοσάεδρο
Εδώ βλέπουμε τον κρύσταλλο του μόλυβδου
ενώ εδώ τον οκτάεδρο κρύσταλλο του Calciumfluorid
και τον οκτάεδρο
κρύσταλλο του Magnetit, που έχει οκτώ τριγωνικές έδρες
αλλά και το δωδεκάεδρο του πυριτίου.
http://www.parents.gr/events/a52
http://www.nea-acropoli.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=229:2008-03-24-17-03-45&catid=66:2008-03-23-17-34-14&Itemid=97
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου